Haziran ayında Kanadalı gazeteci ve aktivist Naomi Klein, Aşağı Manhattan’daki bir kayıt stüdyosunun koyu gri kabininde oturuyordu. New York’taki sıcağına uygun sade bir şekilde giyinmiş – beyaz keten üst, hafif kısa pantolon, beyaz spor ayakkabıları – bir senaryodan okuyordu ve ona biraz sorun çıkaran bir satır vardı.

Bu Makaleyi Dinleyin

“Sanırım bu insanlar meliöl,” dedi Klein, sesi “gerekir” şeklinde yükselerek, havadar yüksek öfke olarak adlandırılabilecek bir ses ton sunmasını – ölüm cezası veren sağlıklı yaşam fenomenini düşünün. Sesi kontrol kabininden Klein’ın kulaklıklarına aktarılan yönetmen ona aynı şeyi tekrarlamasını, bu sefer tonlamasını tekrarlamasını ve eşit tutmasını söyledi. Klein’ın bu cümleyi söylendiği gibi tekrarlaması, daha fazla da enerji dağılımına neden oldu: “Bence bu insanlar ölmeli.”

Her ne kadar teknik olarak bu satırları Klein yazsa da da tüyler ürpertici sözler ona ait değildi; Bunlar, Klein’ın Britanya Kolumbiyası’ndaki “hippi-dippy Batı Yakası’nda okunanda” yaşayan bir kadın tarafından, Kovid-19’un izolasyon sistemi zayıf olan insanlar için yaşayabilecekleri yöndeki öneriye yanıt olarak bulgular. Bu, Klein’ın bu ay yayınlanacak olan dokuzuncu kitabı “Doppelganger”ın yaklaşık olarak ortaya çıkan bir sahnesi ve Klein, hafta boyunca sesli kitap olarak kaydediliyordu.

O sabah stüdyoya geldiğimizde Klein, “Ah, o bölüm” demişti ve günün okumasının “Aşırı Sağ Uzaklarla Buluşuyor” ile söylenmişti. Sesi hazırdı ama pek de hevesli değildi. Daha sonra Klein, bireysel sağlığa yönelik woo-woo saplantısının, doğal görünüme yönelik acımasız saplantıyla birleşerek tuhaf bir “faşist/Yeni Çağ ittifakı”nın oluşturulmasına ilişkin kendi etkili anlatımını anlattıktan sonra, bir ara vermek için durdu. “Jennifer,” diye seslendi bana, “çok neşeli bir rol için geldin!”

Klein, protestoların Dünya Ticaret Örgütü’nün Seattle’daki bir toplantısından sadece birkaç gün sonra tesadüfen yayımlanan kurumsal markalamaya eleştirel bir bakış olan ilk kitabı “No Logo”yu 1999’da yayınlandığından beri, en etkili isimlerden biri oldu. İngilizce konuşulan soldaki rakamlar. 2007 tarihli “Şok Doktrini” adlı kitapta, acımasız neoliberal olayların gerçekte krizler sırasında travma yaşayan halklara dayanıldığı savunuldu; Ertesi yıl küresel mali krizlerle birlikte kenarlardan ana akıma doğru kayan radikal bir eleştiriydi. Çok satan kitaplar yazarken, Occupy Wall Street’te konuşurken, boru hattındaki bir protestoda tutuklanırken ya da Bernie Sanders için kampanya yürütülürken, Klein yorulmadan ve mesaj hatası devam etti. Kapitalizm çoğunluğu sömürerek azınlık için zenginlik yaratır. Gezegeni mahvediyor. Bizi ancak dayanışmayla kurtarabilir.

“Doppelganger” Klein için farklı türde bir kitap: daha samimi ve kişisel, daha önceki çalışmalarda pek rastlanmayan bir tür sonuçlarla dolu. Daha önceki hedef açgözlü şirketler, acımasız kapitalistler, fosil yakıt şirketleri, ekonomist Milton Friedman gibi kötü adamlar iken, “Doppelganger”daki rakipler son birkaç yılın ideolojik kaosunu gösteriyor: milyarder teknoloji patronları, Darwinist yoga anneleri, yabancı düşmanların propagandacıları ve … Naomi Kurt?

Wolf, anayasanın aynısı; Güzellik standartlarının bir sosyal kontrol biçimi olarak hizmet verdiği öne çıkan klasik “Güzellik Efsanesi” yazan, feminist entelektüelliği ve insanları en eskiden bir süredir Klein’la karıştırdığı bir kişi. bir düzine yıl. “Doppelganger”, 2011’deki Occupy protestolarının izlediği bir ummi tuvalette Klein’ın bazı kadınları Wolf’un söylediği bir şeyi kendisine yanlış aktardığına kulak misafiri olduğu bir sahneyle yapılıyordu. Ancak Kovid salgınının izolasyonu sırasında Wolf veya “Diğer Naomi” ile kronik olarak karıştırılmak, eğlenceli olmak tamamen şaşırtıcı hale geldi. 2021 baharında Diğer Naomi, aşı olan kişinin aşı olmayanları bir şekilde tehlikeye atabileceği bölgedeki komplo kurgusunu yaymaya başladı. Wolf, Haziran 2021’de Twitter’dan uzaklaştırıldı; Kendini “liberal demokrat” olarak tanımlamasına rağmen Tucker Carlson’un Fox News’te bulunmasına ve Steve Bannon’un “Savaş Odası” podcast’ine sık sık konuk ediliyordu.

Ancak “Doppelganger”ın, Klein’ın “ayna dünyasında” olarak adlandırdığı, aşırı solun düzensiz incelemelerinin yer aldığı hem tanıdığı hem de tuhaf bir alana giriş olarak hizmet eden Wolf “hakkında” olduğunu söylüyor yanlış olur. Aşırı sağın seçimi haline geldi ve daha önce görünen karşıtlıklar arasında genişleyen bir görünüm gibi görünen şey, ince bir çizgiye doğru daraldı. Kanada’daki sol partiden isyancı aşırı sağ partiye, ortadaki herhangi bir yerde “hiçbir duraklama olmadan” sıcaklıklarını güneş panelli evlerde komşularıyla tanışıyor. Göçmen nefreti, komplo tacirliği, elektrikli araba kullanma ve besin özelliklerinin satılmasının tuhaf bir karışımıyla karşılaşılır. Ayna dünyasındaki bireyler, meclisin söylediği herhangi bir şeyden o kadar şüphe duyuyordu ki, bir değişim sırasında kısıtlamalara tepkileri her şeyi yakmak istemek oluyor.

İnsanlar politik olarak değiştirebilirlerdi ve bunların hiçbiri yoktu. Klein tüm yaşamlarını egemen gücü oligarşik olarak analiz ederek geçirmişti: Amansız, kararlı, sürdürülen teslim olan. Noktaları reddetmeye, Katrina Kasırgası’ndan hızla çoğalan sözleşmeli okullara kadar kapitalist sistemdeki neden-sonucun haritasını almaya alışkındı; 11 Eylül’den “yurt içi güvenlik sanayine”. Ancak gördüklerini eski sağ-sol gelişmelerine göre çizmek şöyle dursun, haritasını çıkarmak bile onun için giderek zorlaşıyordu. Burada talepçilik değil yerlilik eden bir taban hareketi vardı; dayanışma değil, anlaşmazlık. Klein aynalardan oluşan bir koridorun içinde sıkışıp kaldığı ve bir çıkış yolu çalışıyordu.

Hakkında yazmadan önce Onun doppelgänger’ı olan Klein kendini sıkışmış hissediyor. Pandemi devam ederken “anlamsızlık olduğunu” hatırlayarak, “Benim için yazarların kirlenmesinden kaynaklanan blokajını çözmek çok zor” dedi. “Sanırım benim mevcutlarım Biden yönetiminin ilk zamanlarında ve aynı eskiye dönme girişiminin gelişmesinde farklılaşmamle oldu.” Sosyal medya giderek daha fazla saklanıyor hale geliyor gibi görünüyor. Eskiden Meskene Ensler olarak tanınan oyun yazarı arkadaşı V, Klein’ın aynı zamanda yaratıcı yazarlık da öğreten kurgu yazarı Harriet Clark ile konuşmasını tavsiye etti. Klein anlattıklarını şöyle anlattı: “Gittiğim her yerde defterleri doldururdum biliniyor. Artık şaşırmadığımı söyledi.”

Clark, Klein’ı yeni yazma ve farklılaştırma yöntemlerini tasarlamayı teşvik etmek için Joan Didion’un “Defter Tutmak Üzerine” adlı kitabı gibi okumalar verdi. O sırada Klein, Rutgers Üniversitesi’nde ders veriyor New Jersey’den, salgının ilk günlerinden bu yana kaldığı ve kardeşleri ile erkek kardeşinin yaşadığı Britanya Kolombiyası’na taşınmayı ayarlıyordu. Kovid hala devam ediyor ve tüm planlamanın uzaktan yapılması gerekiyordu. Bir geçiş olarak neyi saklayıp neyi geride bırakacağını seçme konusunda kişisel bir makale yazıldı. 53 yaşındaki Klein, önceki profillerindeki eserleri hatırladıkça gösterildi. “Bu kadar çok topuklu ayakkabısı ve taytı olan o kişi kimdi? Mesela tayt mı?” şaka yaptı. O zamanların değişmesi varmasa da kökün tohumunun orada olduğu şimdi fark etti. “Bu, yaşamlarımızda kaç tane benliğimiz olduğu ve bunların ne kadar değişken olduğuyla ilgiliydi.”

Daha önceki çalışma olan “Doppelganger”daki kararlılıkla Klein’a karşı, bu benliklerden bazılarının ortaya çıkmasına izin vermişti. Raporun büyük bir kısmı komik ve eğlenceli; kurgu ve filmlere göndermelerle dolu; Philip Roth’un kendisi Philip Roth diyen bir ikizle tanıdığı “Shylock Operasyonu” romanının uzun (ve dikkatli) okunması da dahil. Wolf’un “zamanda geriye yolculuk yapmayı sağlayan nanoparçacıklı aşılar” ve “genel kanalizasyon kaynakları/su yolları” “aşılanmış insanların ihtiyacından/dışkısından” koruma ihtiyacının kafa karıştırıcı tweet’lerinden kasıtsız bir komedi geliyor.

Ve bir de Klein/Wolf karışımının saçmalığı var. Evet, iki kadın da Yahudi; her şeyin kahverengimsi sarımsı etkileri var; her ikisi de büyük fikir kitapları yazmıştır; Her ikisi de kriz zamanlarında siyasi gücün artması konusunda açık sözlü davrandılar. Ancak çalışma yapıları birbirinden farklı ve Wolf’un 5G ve tuhaf bulutlar durumu “duygusal teorileri” tweet atmaya devam etmesiyle aralarındaki ilişki Klein için daha da rahatsız edici hale geldi. Karışıklık viral bir şiirle anılacak kadar yaygındı:

Klein, Wolf’un söylediklerine karşı ne kadar ürkse de, aynı zamanda tanınmanın acısını da hissediyor. Klein, “Şok Doktrini”nde, elitlerin kendi iradelerini dayatmak için bir krizden yararlanacaklarını uzun süren sistem düzeyindeki tezinin, Kovid’i “çok büyük bir olay” olarak Wolf gibi kişiler tarafından çarpıtıldığını görmenin tekinsiz gösterini yapıldığını belirtti. “Hepimizin temel özgürlüklerini geniş yelpazede almanın bahanesi olarak üstlenen abartılı tedavi krizleri”. Klein hem takıntılı hem de itilmiş, büyümüş ve dehşete düşmüştü: “Fikirlerimi değiştiriyordu, onların çılgın bir işlemciya beslediğini ve daha sonra düşüncelerini başardığını, başını sallayan Tucker Carlson ile yaşadığını hissettim.” Diğer Naomi’nin gerçekten akıllara durgunluk veren bir şey söylediğini her zaman biliyordu çünkü kendisi – Klein’ın – Twitter’daki sözleri dolacaktı. (Bir e-postada Wolf, “Doppelganger” hakkında yorum yapmayı reddetti ve kitabın henüz okumadığını açıkladı ancak bazı tweetlerinin “kötü ifadelerle yazıldığını ve silindiğini” söyledi.)

Naomi’nin kafa karışıklığı konusunda Klein’ı rahatsız edenlerden biri, “No Logo” kitabının yazarı olarak bu kimlik krizinin bir markalaşmanın günümüze benzediğini fark etmesiydi. Klein, ayna dünyasının hangi parçalarının kendisine ait söylenebileceği konusunda kendini rahatsız eden sorular sormaya başladı. Ne de olsa uzun bir hikayenin bazı komploların olduğunu savunuyordu. öyle gerçek; Pizzacıların bodrumlarındaki pedofili halkalarının gösterişli fantezileri değil, kapitalistlerin ve onların hükümetteki müttefiklerinin kendi işlerini yapmalarındaki sıradanlığı. Şili’de CIA yaptı Salvador Allende’nin demokratik olarak seçilmesi, sosyalistlerin yıkılmasına yardım; Meksika Körfezi’nde, BP yaptı 2010 yılında Deepwater Horizon petrol sızıntısına yol açan, her şeyin kolayına kaçarak peşinden koşmak. Klein’ın devam etmesi halinde katılırsanız da katılmazsanız da, kendisi habercilik ve araştırma konusunda titizdir. Ancak şimdi, temel tedavilerin – “şok doktrini”nin gücü ve “örüntü tanımanın” önemine olan inancın – yalnızca sinir bozucu değil aynı zamanda tiksindirici bulduğu bir şekilde nasıl uygulanabileceğini görüyordu.

Klein, kendi haklarının çok sayıda varlığını aktaran bir olguyu yakalıyordu; Radikal sistemlere güvenme konusunda bir gelenek, radikal sağda ise ellerinden bu güvenliksizliği ele harcama düzeni var. Aşırı sağdaki isyancılar solcu aktivist Saul Alinsky’den ilham aldı. Trump destekçileri onun kanuni sıkıntılarını federal kolluk kuvvetlerinin ve “derin idari” düzenlemelerine desteklediler. Ağustos ortası komplo teorileri, Maui’yi kasıp kavuran orman yangınlarının, hükümete iklim dostu politikalar dayatmak için ihtiyaç duyduğu teoriyi vermek amacıyla uzay lazerlerinden kaynaklanması yanlış bir şekilde ileri ileri sürüldü.

Ancak Klein için onun görsel ikizlik sorunu, bu ideolojik onun isteğini açık olan rahatsız edici derecede yaklaştırdı. Edebiyatta ve arka planda çiftler, uzun süre görmezden gelmeyi veya bastırmayı tercih etmeyip yanlarımızın kültürel seçimini yapmış; bu, çok önemli bir şeyin kaydedilmesinin hatırlatıcısıdır. Diğer Naomi daha da cesurken, Klein kendinden şüphe etmeye başladı: “Şok anlarında kişinin güçten şüphelenmelerini isteme yollarınım, bu komploların mantar gibi çoğalmasını besliyor musun?”

Klein’ın yolculuğu Siyasi eğitime bu kadar erken başlayan biri için ayna özellikle kafa karıştırıcıydı. 1970 yılında Montreal’de doğdu ve kendisini “üçüncü nesil solcu” olarak tanımlıyor. Bir animatör olan baba tarafından büyükbabası (“Donald Duck’ın sürekliliğinden sorumludur” diyor), 1941’de Disney’de bir grevin organize edilmesi için yardım cezası verildikten sonra kara listeye alındı; 1960’ların sonlarındaki ebeveynleri Amerika Birleşik resimlerinden Kanada’ya gitmek üzere ayrılmak üzereydi çünkü babası Vietnam Savaşı’na asker almıştı.

Sürekli olarak kendini beğenmişliği onu rahatsız etmişti. Feminist bir film projesi ve engelli aktivist olan annesi Bonnie Sherr Klein, “Muhtemelen bizim tarafımızdan propaganda yapmayı düşünüyorum” diyor. “Kendimizi tutarlı kıldığımız çok adadık. Ve muhtemelen bizim inançlarımızı paylaşan insanları yargılıyorduk.” Naomi ayrıca Bonnie’nin ifadesiyle “kumbaya”ya da baş döndürücü oldu. “Giyinme şeklimden ve arkadaşlarının giyinmesinden nefret ediyordu. Arkadaşlarım hippi feministlerdi, yapabilirler. Ve bundan utandım.”

Naomi’nin 17 yaşında ciddi iki değişimden ilkini geçirdiği ve ergenlik geçirdiği her türlü yabancılaşma hissi, yerini ailenin bir araya gelmesine bıraktı. 1989’da Naomi Toronto Üniversitesi’nde ilk yılındayken, Montreal’deki École Polytechnique’de bir adam o zamanlar 14 kadını öldürdü. Daha önce ondan feminist dememişti; katliam onu ​​​​ağabeyi Seth gibi bir aktiviste dönüştürdü. Seth Klein, “O andan itibaren iş arkadaşıydık” diyor. Birlikte bazı organizasyonlar yapıyorlar, ancak kendisinin “siyasetinin her zaman yazarlık yaptığını” söylüyor. Birlikte oldukları bir yerde birisinin kapsamını övüyordu ve Klein güldü. “Herkesin nefret bırakacak küçük bir şey” dedi.

İdeolojisini ve ne kadar radikal olduğunu ilan ederken siyasi içerikli konular hakkında yazan biri için nefret etmek belki de kaçınılmazdır. “Demokratik feminist bir eko-sosyalist kuralları” diyor ve bunun ağız dolusu olduğunu kabul ediyor. “Birinin daha iyi bir marka bulmasını bekliyorum.”

Muhafazakar eleştirmenler, üzerinde harften fazla bir süre önce yazılan satırları Klein’a asla güvenilmemesi işleminin yürütülmesi olarak gösteriyor. “Şok Doktrini”nde, Hugo Chavez’in Venezuela’daki ademi merkeziyetçi gücü hakkında bazı ihtiyatlı ama umutlu açıklamalara yer verdi; Bunu takip etmeyen yaygın yolsuzluk, ekonomik krizler ve insani felaketler kolaylıkla gerçekleştirilebilir. (O dönemde bu yana ülkenin otokratik “petro-popülizmini” kınadı.) Ancak sağın gazabı bir şey; Eğer demokratik feminist bir eko-sosyalist ise öngörülebilir bir savaş. Genişleyen ideolojik giriş, sol tarafın da fay’ın açıldığı anlamına geliyor.

“Doppelganger”da aşırı sağın, ideallerine ihanet etmeyen bir hareket tarafından kovulmuş, kendilerine “siyasi olarak evsiz” hakikat anlatıcıları olarak tasvir eden, sundukları olarak kişilere gemiye kabul etmeye ne kadar dikkat çekiyor. “İlerlemecilikten sürgün edilen bu kişiler, saf bölgeler olarak değil, sadık kişiler olarak paketleniyor; sahtekarların ve sahtekarların eski yoldaşları ve arkadaşları olduğunu iddia ediyorlar.” Wolf’u bu kategoriyi ortaya koyuyor. Nisan ayında başkanlığa aday olmak için çabalıyor Robert F. Kennedy Jr. da bir başka örnek. 11 yaşındaki oğlu nörodivergent olan Klein, Kennedy’nin aşıların parçalarını parçalara ayırıyor (Kennedy, aşıların otizme neden olduğu taraftaki itibarsız inancı uzun süredir destekledi), ancak The Guardian’daki bir köşesinde ayrıca, onun bu durumunun neden olduğu konusunda uyardı. Adaylığı o kadar tehlikeli ki birkaç tanesi olmadan solculara hitap ediyor. Pandemi vurgunculuğuna ve sonucu değişmeyen savaşlara karşı sövüp sayarak, “benim dilimi konuşuyor ve buna onay vermemek elde değil.”

Yine de Klein, aşırı sol ile aşırı sağın aşırı uçlarının neredeyse birbirine değecek kadar ortaklaşa sahip olduğunu iddia ederek, nalı teorisine güvenme konusunda esnekti. “Doppelganger”da Quinn Slobodian ve William Callison’ın “köşegencilik” dedikleri, hippi sağlıklı yaşam ve maneviyat kavramlarını bireysel kontrolle ilgili aşırı sağ inançlarla birleştirici parçalardan oluşan yapısal bir hareket özgürlüğü çalışma alıntıları yapıyor. Nalından farklı olarak ortada bir köşegen geçer. Slobodian bana diyagonalistlerin birleştirici şeyin sadece iktidara dair şüphelerinin olmadığını söyledi; aynı zamanda insanlığın bireycilik, girişimcilik ve kendini tanıtma gibi çok eskimiş kalıplara, yani kapitalist erdemlere uyması da söz konusu.

Klein için işlerin devamı başlamaya devam ediyor. Felaket-kapitalizmi eleştirisi gerçekten de makineye karşı öfkenin bu yeni biçimine dahil edildi mi? “Ya da -ki bu olasılık beni daha çok endişelendiriyordu- benim ve soldaki diğer pek çok kişi Kovid döneminde fazla çekingen ve itaatkar davranması sorunu? onlara bu kadar yük taşıyan pandemi önlemlerine çok mu hazır davranmıştık? Peki bu dönemde kol gezen kurumsal açgözlülüğe zorla karşı çıkmayı başaramamış mıydık?” Klein, 2020’de teknolojik gelişmelerin pandemik ile ilgili bir makalenin yayınlanmasında vurgulandığını, Big Tech’in sadece pandemiyi istismar etmekle birlikte aynı zamanda onu da içerdiğini söyleyen ayna dünya fantezilerini görmeyi piyasaya sürdüğünü vurguladı. Ve böylece Klein, “dönen komplo değirmenini beslemekten” endişe ederek geri adım attı. “Tam olarak değil ama çok fazla.”

Başka bir deyişle, ona göre bir sorun, felaket kapitalizmi olay uyarılarının Kurt ve diğer komplo teorileri için ne kadar beceriksizce de olsa takılabilir uzun süreli materyal olması değildi; Klein ve diğer solcular, Kovid sırasında bu sistemden karşı çıkmakta yeterince ileri gitmemişler ve aşırı sağın düzenden ayrılanların doldurmasına izin vermemişlerdi. Wolf ile kendisi arasındaki pek çok farklılık arasında, bir parçanın temel olduğunu vurguluyor: Antikapitalist, solcu Klein’ın aksine, “Wolf, hiçbir zaman sermaye eleştirisi yapmamış bir liberaldir.” Ve sistemle ilgili hayal kırıklığı yaşandı, Diğer Naomi’yi rahatsız etti. “Sistem dır-dirHileli, diye devam ediyor Klein, “ancak kapitalizmin kuşatmak ve çıkarmak için yeni kâr kaynaklarını bulmasü hakkında sağlam bir anlayışa sahip olmadan, birçok kişinin iplerini elinde tutan eşsiz hain bireylerden oluşan bir komplonun var olduğunu düşünecektir.”

Ve bununla birlikte Klein ayna dünyasından çıktı ve kendi konforunda indi. Bu bana başka bir ayna imajını hatırlatan düzenli bir dönüş oldu: marka krizde/markası güçlü. “Doppelganger”ın beni en çok büyüyen parçalarını keşfedici ve kararsızlıklarla dolu kısımlarıydı. Kısa devre yapmak yerine soruşturmanın devam ettirilmesi amaçlandı. Ancak bu yeni kitap onun için ne kadar aykırı olsa da Klein hala harekete geçmek için yazıyor. Bana “Yazma cephanemi her zaman gazetecilere verdim” dedi.

Doppelgänger’ı bir sorunda bir işaretti ve bunun şu olması yayılmaya karar verdi: Bu kadar temkinli ve bilindiği olmak yerine iki kez çıkması gerekiyordu.

Son olarak Klein, iki yıldır British Columbia Üniversitesi’nin coğrafya bölümünde profesör olarak görev yapıyor ve burada aynı zamanda yeni bir İklim Adaleti Merkezi’nin rejime de yardım ediyor – bu atama, normalde ılıman olan Pasifik’e şeytani bir “ısı kubbesinin” çöktüğü aynı yaz duyurulmuştu. . Kuzeybatı, ormanları çıraya dönüştü ve Britanya Kolumbiyası’nda çoğu yaşlı olan 600’den fazla insan öldürüldü. Temmuz ayının başlarında, kocası, gazeteci ve film ticareti Avi Lewis ve oğullarıyla birlikte Vancouver’dan araba ve feribotla yaklaşık üç saat uzaklıktaki Sunshine Coast’ta yaşayan Klein’ı görmek için seyahat ettim.

“En kötü durumdaydı…” diye söze başladı Klein.

“Bir nevi kokmuş deniz mahsulleri gibi.”

Klein ve Vancouver belediye meclisi üyesi yengesi Christine Bu türlü, ısı kubbesinin öldüresiye pişirdiği çürüyen deniz hayvanlarının kokuşmuş talepleri vardı. Klein, “İnsanlara suya giremedi” dedi. “Köpekler hastalandı.” Doğu Vancouver’da Christine ve Seth’in arkasında oturuyorduk; Burada ana ticari caddenin, toplum polisliği merkezinin hemen yanında anarşist bir kitapçının (“patlayıcı başlıklar… 1973’ten beri”) yer aldığı bir mahalle ve her ikisi de bir suşi üreticisinin yemek köşesi. Ülkenin ilerici hükümetlerinin bile ne kadar çekingen olduğundan, karbon formları ve vergi kredileri tarafından fazladan kuşatılmış olduğundan bahsettiler. Seth, küresel ısınmaya karşı İkinci Dünya Savaşı düzeyinde bir seferberlik çağında bulunan “İyi Bir Savaş” kitabının yazarıdır. “Bunun bir kısmı Naomi’nin yıllar içindeki verilerine göre değişir” dedi bana, “neoliberalizmin verimleri. Ve bu miras, tüm siyasi görüşlerden hükümetlerin kendi seçimleri hakkında nasıl bir entelektüellik konusunda entelektüel bir deli gömleğidir.”

“Doppelganger”da Klein, iklim inkarcılığı ile “pandemi karantinaları” paniğinin “iklim karantinaları” paniğine dönüştüğü siyaset dünyasının komplo teorileri arasında otomatik olarak kuruyor. Wolf, Kovid’den önce bile, Yeşil Yeni Anlaşma’nın elitlerin iktidarı ele geçirmesi anlamına geleceğine günlük uyarılar tweet atıyordu – Klein’ın ifadesiyle “bir tür yeşil şok doktrini” ve bu da Klein’ın suskun kalması neden olmuştu. Pandemininin düzenine benzer şekilde (bize hepimizin ne kadar bağlı olduğuna işaret ederek “daha iyi, daha yeşil ve daha adil bir parça” yolu açılabilirdi), başlangıçta yeniden üreme potansiyeli nedeniyle küresel ısınma konusuna ilgi duymuştu. . Kriz ne kadar karmaşıksa, sistemin her zamanki gibi çalışmaya devam etmesine izin vermek boyunca teknokratik iyileştirmeler yoluyla devam etmek de o kadar zor olur. 2014’te yayınlanan “Bu Her Şeyi Değiştirir” şifreli olarak çalışır gibi, iklim krizi “insanlar için bir şok” ve “insanlık için heyecan verici bir güç” görünümü görülebilir.

Ancak galvanizleme sistemleri şaşırtıcı düzeyde bölücü olabilir. Klein, “Doppelganger”da, iklim adaleti anlatımının (bu acil durumda ancak herkes birlikte çalışırsa hayatta kalabileceğinin) nasıl bunun tam tersi bir ayna tarafından gölgelenme riskiyle karşı karşıya olduğunu anlatıyor: Bazılarımız son zamanları kendi çabalarımızla atlatabiliriz. Panelleri ve konserve tatlıları, aralarındaki dağıtımları olan diğer insanlar ise güneşte bunları kendileri çözüyorlar. Bu, pandemik eşdeğeri olan bir görüş: “Sanırım o insanlar meliBu, en uygun olanın hayatta kalması, tüyler ürpertici uç noktalara götürüldü. Klein buna “itlaf etme rahatlaması” diyor.

Ancak Klein’ın 2015’te Lewis’le birlikte Kanada’daki fosil yakıt üretimi ele alan Atılım Manifestosu’nun düzenlenmesine yardım edildiğinde ortaya çıktığı gibi, bu tür abartılı işkence sorununun yalnızca bir kısmı. Manifesto, bir felakete karşı mücadelede reformların yeterli olmadığını savundu. Herkesin hoşuna giden bir müdahaleydi bu. Ekolojik felakete yol açan katran kumlarının muazzam miktarda gelir getirdiği Alberta’nın dönemin başbakanı Rachel Notley, manifestoyu “saf”, “yanlış bilgilendirilmiş” ve “sağlıklı” olarak nitelendirerek reddedildi. Aynı zamanda Lewis’in babası ve büyük babasının önemli liderlik rolleri, şu anda Yeni Demokrat Parti’nin bir üyesiydi ve hala öyle. (Lewis’in kendisi de 2021’de NDP adayı olarak Parlamento’ya aday oldu ve partinin kendi ülkelerindeki oy payını artırsa da üçüncü oldu.) Şu anda Alberta’daki muhalefetin lideri; bir ayna dünyasında, eyaletin şu anki başbakanı Danielle Smith, Kovid’e karşı aşı olmayı Hitler’i desteklemeye benzeten aşırı sağcı eski bir radyo talk-show sunucusu. (Smith o zamandan beri özür diledi.)

Klein’ın sağcı muhafazakarlara yönelik tüm sert eleştirilerine rağmen, onda özel bir hayal yaratmayı sağlayan liberal görüşlerdir. Geçen yıl Biden yönetiminin “Enflasyon Düşürme Yasasını – her ne kadar kusurlu olsa da – tekmeleyerek ve bağırarak harcamaya sürüklenmesi” yazmıştı. IRA, Amerikan tarihindeki en büyük iklim yasasıdır ve Yeşil Yeni Anlaşma ile karşılaştırmalar toplamaktadır, ancak Klein bana iletilen bir e-postada bunun yeterli olmadığını savundu: “Acil bir durumda yarım kesintileri kutlamaya gücümüz yetersizliği.” Bu arada sürekli konuşulan bir konuydu: artımlılığın sadece yetersiz değil aynı zamanda çoğu zaman zarar verici olduğu. “Doppelganger”da son birkaç yıldır yaşanan siyasi kaosun kısmen, iklim değişikliği gibi sorunlar konusunda alarm veren ancak daha sonra buna göre hareket edemeyen merkezcilerin arızası olduğunu belirtiyor. “Bir tür inkarcılığın diğerini besliyor” diye yazıyor. “Ayna Dünyası’ndaki açık inkarcılık, kültürümüzün daha liberal kısımlarında kelimeler ve anlamlar üzerinde geliyor temel savaş yapılmasıyla birlikte hale gelmek.”

Ayna dünyasındaki köşegenciler hakkında hayran olduğu bir şey varsa o da kalır statüko tarafından kısıtlanmış hissetmeleridir. “Doppelganger”ın sonlarına doğru öğüt veren bir hizmet şöyle yazıyor: “Monarşiler, yüksek mahkemeler, ödüller ve milyarderler gibi insan yapımı pek çok sistem sabit ve dayanıklımiş gibi davranmayı bırakmamalıyız.” “Çünkü bazı insanlar onu yaratıyor, diğer insanlar tarafından değiştirilebilir. Ve eğer mevcut sistemlerimiz yaşam özüne kadar tehdit ediyorsa ve öyle oluyorsa, o zaman değiştirilmeleri gerekir.”

Bunun sonuçlarının aynı anda ilham verici ve rahatsız edici olabileceğini düşünmek için kayıtsız bir liberal olmanıza gerek yok. “Monarşiler ve yüksek mahkemeler” yerine “2020 seçim ve sivil haklar özelliklerini” koyarsanız Bannon’ın podcast’inde konuk oyuncu olarak yer alabilirsiniz. Klein’ın siyasi anımızın ne kadar karmaşık olduğunu kabul etmeyi reddediyor gibi değil. Kitabı son derece çetrefilli bir öneri getiriyor ve belirli bir siyasi meselede ortaya çıkabilecek tüm sorunlar ve zorluklar hakkında uzun uzun konuşacak. Yazar Klein bir süreliğine bu muğlak alanda yaşayabiliyor olabilir; Aktivist Klein orada kalmayacak. “Doppelganger”ın en heyecan verici parçaları büyük çapta markayla ilgili olabilir ancak aynı zamanda onun içgörülerinin karmaşıklığını da köreltebilir. Bunların de kitapta söylediği gibi, “Markalar kalabalıklarımızı ayrıştırılarak tasarlanmamıştır.”

“Ben bir şey yaptım Uzun zaman önce kendime umutsuzluğu yaymayacağıma dair söz verdim,” dedi Klein bana. Dünyanın durumu hakkında umutsuzluğa kapılmak için anlaşılmaz bir şey değil. “Ama bunu yapmayıp evde kalacağım” dedi. “Bunu çevreye yaymayacağım. Herkesin umudunun olmadığını anlatmak için konuşma turuna çıkmayacağım. Çünkü bu kendi kendini gerçekleştiren bir kehanettir. Umutsuzluktur.”

Oğlunun Sunshine Coast’taki rejiminin sistematik bir şekilde yürüyüşünü sürdürüyordu. Klein’ın arkadaşı Kara Stanley bizimle birlikte birlikte, Klein’ın kakadusu Stanley’nin kahverengi laboratuvar karışımıyla yakınlarda koşuyordu. Pandemi sırasında bir kitap üzerinde çalışan Klein ve Stanley ile birlikte haftalık yürüyüşlere çıktılar. Son zamanlarda patikalarda da ayı gözlemleri vardı ve Klein’ın bana güven verici bir şekilde ifade ettiği gibi, ayı fobisi olan bir şehir insanı olan Stanley’nin “benden daha iyi çıkan bir köpeği var.”

Umutsuzluk devam ederse, Klein’ın çalışmalarındaki psikolojik değişim, onun varlığını sürdürme girişimi olarak görülebilir. British Columbia Üniversitesi’nde “iklimsel” olarak adlandırılan şey hakkında “Ekolojik Etki” adlı bir ders veriyor ve yeni kitabın kara komedisi ve canlı eylem çağrıları altında keder akımları döngüsü. Kabil’e kabul edilmeyen bir kayıp başka bir şeye dönüşebilir; örneğin alaycılığa da nefret dolu bir öfkeye dönüşen türden bir kırgınlığa. Kart tanelerinin ve liberal gözyaşlarının muhafazakarlar tarafından reddedilmesine rağmen Klein, “Doppelganger”da aşırı sağın, insanların şikayetlerinden faydalanarak ve onların kimi suçlayacağını olumsuz duygulara nasıl yer açtığını gösteriyor: “Komplo teorileri gerçekleri yanlış anlıyor ama sık sık al duygularSağ.”

Yeni kitabın kendisinin ne kadar önemi konusunda bir paradoks var. Klein’ın çalışmaları uzun süren düzenli yapılar ve sistemler etrafında şekilleniyordu ve işte buradaydı, bireysel deneyimlerin çeşitliliğine yer açıyordu. Ancak bireysel deneyimlerin çeşitliliği, yapı yapıları ve sistemler hakkında zaten bildiklerini yeniden doğruladı. “Konuşma şeklimizde ve kıyafetlerimizde gerçekten radikal bir değişiklik var” diye kabul etti. “Fakat bazen bunun sadece değiştirme yeteneğinin daha az olması nedeniyle kabul edilebilir olduğunu düşünüyorum. Yani ‘Tamam, bekliyoruz antikapitalist konuşmanızı yapabilirsiniz.’ Ama biliyorsunuz, eğer Starbucks’ınızı organize etmeye çalışıyorsanız kovulursunuz.”

Yürüyüşümüz sırasında bir kamyonetin kasasının yakıtlarını, yabani otlaklarla kaplanmış kırmızı metal karkasını görebildiğimiz bir açıklığa ulaştık. Yaklaştıkça bagaj kapağında birkaç yazı etiketi ve kırmızı boya lekeleri görüldü; neredeyse yazılanları kaplıyordu.

Klein bana birkaç yıl önce birisinin kamyonun üzerine “VAX YOK” yazdığını ama bir gün bu kelimelerin üzerinin örtülmüş olduğunu söyledi. Daha sonra mesaj gizleyenin kocasının içerdiği şeyler. Vaxx karşıtları muhtemelen hala kendi topluluklarındaydı, muhtemelen boyun eğmemiş ve aşılanmamışlardı. Sorunun üzerini çizmek, hiçbir şeyin köküne inmeyen küçük bir gelişmeydi. Ama en azından bir süreliğine de olsa işler daha katlanılabilir hale getirildi.

Grant Harder, çalışmaları doğa ve seyahatleriyle güçlü bir bağa sahip Kanadalı bir fotoğrafçı. Şu anda Britanya Kolumbiyası’nın gezi kesimindeki bir kulübedeki yaşamı araştıran, devam eden “Reçel Gibi Görünüyor Ama Aslında Kan” dizisi üzerinde çalışıyor.