Bu bahar, 60’lı yaşlarındaki emekli bir çift olan Barbara ve Joe, ilişkiler hakkında konuşmak için Connecticut tekliflerinde bir bistroda oturdular. Orada birlikte oturuyorlar bile bir tür zaferdi. Geçtiğimiz günlerde, çiftlerin yok kesimlerine geldiklerinde tür belirtileri birbirleri arasında başlatılmıştı. Konuşulan kelimeler yüzünden morarmışlardı ve birbirlerine yakın oturmalarına rağmen enerjileri sessiz ve ağırdı.
Kirsten Potter’ın okuduğu bu makaleyi birleştirir
Barbara ve Joe, 13 yıl önce işçi sınıfı geçmişinden bıkıp usanmadan yükselen iki boşanmış insanla tanışmışlardı. Barbara perakende satıştan önce toptan bir giyim işletmesinin başkan yardımcısı olarak yükseldi ve ardından kariyeri sona erdi; Kendini zamanlamak için gündemden birkaç saat internet kıyafeti satıyor. Joe, 2021’de bir daha fazla çalışmak zorunda kalmayacağı anlamına gelen gelen bir miktara sattığı bir teslimat işinin kurucu ortağı oldu; Geçen yıl Ocak ayında emekli oldu. O ve Barbara’nın zamanı vardı; paraları vardı; boş zamanları vardı. Bir de dertleri vardı: Birbirlerini deli ediyorlardı.
Barbara birbirleriyle tanışmadan önce bana deneyimi hakkında bilgi verdi. Emekliliğinden bu yana Joe’nun kendisini bağlardan kopmuş olduğunu bildirdi. Ayaktaydı, her zaman yanındaydı ve pek zamanı yoktu. Telefonunda büyüme Instagram’da gezinmesi yeterince kötüydü, bu oturma odasındaki bir kanepede, gün boyunca ona ve ona ait olan bir alanda yapılması yeterince kötüydü. Artık onu güldüren komik köpek videolarına ve hatta komik domuz videolarına bakmasını istiyordu. Bunu özellikle seksi buluyordu ama aynı zamanda mevcutken daha fazla seks istiyordu; onu eğlendirmenin devam ettiğini hissetmesinin birçok yolunda devam ettiği görüldü. “Onu çok seviyorum” diye mesaj attı. “Ama delireceğim ya da işime geri dönebilirim, hangisinden önce gelirse.”
O gün öğle yemeğinde Joe kendisine yakışan pembe bir flanel gömlek giymişti ve zevk sahibi biri tarafından seçildiği belliydi. İlişkisini tartışırken gerginken ki bu da çiftin müzakere edilmesi gereken pek çok farklılıktan yalnızca birini yansıtırdu: Barbara’nın uyumluluğunun uyumlu ve açık olarak desteklenmesi; Joe daha özeldi (bu nedenle sadece adlarının bölümleri talep ettiler).
Joe, yıllar boyunca takıntılı bir şekilde çıkışına, işi satmaya odaklandığını söyledi. Hayatının neye benzeyeceğine neredeyse hiç düşünmemişti ve sonunda bunu yaptı. “Spor salonuna gitme hayallerim vardı” dedi. Bu, günün bir saatinden fazlasını almıyordu. Sonra ne olacak? Bir tür içinde kaybolmuştu. “İkinci ailem gibi olan uzaklaşmaya çalışmak bir tür geçiş oldu” dedi. “Geçen devam etmen, devam etmen biraz aydınlatıcı oldu.”
