June Jordan’ın “Bu Şiirler”indeki dizeler şairin çalışma tarzını açıklıyor. Şiirleri sanki olaylardan ya da yıkıcı araçlarla yapılıyormuşçasına “karanlıkta” yazılıyor. Bunlar, bir su kütlesine batmaya mahkum olan taşların sıçraması gibi ondan uzaklaşan kelimelerden oluşuyor. Başkalarından ilham alma eylemi, deneyimlerin çakılmış taşlarını toplamaya, onların akan bilince kaçmasına izin vermelerine ve bunların kişinin yazısında yeniden görünmesine benzer. “Karanlıkta” aynı zamanda cehalet veya kafa karışıklığı durumunda hareket etmek anlamına da gelir. Son üç kıtadaki karar, Ürdün’ün başkalarından öğrenme çabasına işaret ediyor. Şair ve okuyucu burada kucaklaşıyor. Şiirin sonunda Jordan’a dönüşme göndermeleri ancak pekiştirmeyle mümkün görünüyor.

Bu Şiirler

Haziran ayı tarafından

Bu şiirler
onların benim yaşadığım şeyler
başlangıçta
sana ulaşmak
onun hiç kimsesi
Ve
Hazır mısın?

Bu kelimeler
onları sudaki taşlar
Kaçmak

Bu yağ çizgileri
özlemimin, sevgimin çaresizliklerinin kollarıdır onlar.

ben bir yabancıyım
yabancılara tapınmayı öğrenmek
Etrafımda

onun hiç kimsesi
kim olursam olayım.

Haziran Ürdün (1936-2002) Harlem’de doğdu ve Bedford-Stuyvesant’ta büyüdü. Üretken bir şair, denemeci, gazeteci ve öğretmen olarak, insan haklarına ve aktivizme olan şiddetli siyasi bağlılığıyla anlatılan, kendi kuşağının en çok yayımlanan ve beğenilen Siyah Amerikalı yazarlarından biri oldu. UC Berkeley’de Halk için Şiir programı sıra ve pek çok ödülün yanı edebiyata, ilerici hareket ve siviller hareketine yaptığı olağanüstü katkılardan dolayı kongreden bir alıntı aldı.