Faye Dunaway büyük girişini yapmadan önce, kameranın dışında onun şu anki toplantısını dinliyorsunuz: “Çekimin ayrılması gerekiyor. Artık buradayım. Hadi!” dairelerinde karşılaştığımızda, “Bridgerton”daki Kraliçe Charlotte’u hatırlatan huysuzlukla kendini genişletmek için bir kağıt parçası kullanıyor. Bu, HBO belgeseli “Faye”in enerjik olması ve Dunaway’i huysuz bir diva olarak tasvir eden onlarca yıldır yaşanan olayları pek çok yardımcı olmuyor Zor, değişken, kibirli, narsist: Bu tanımlayıcılar birçok ünlü kadının itibarına kazındı ve aynı zamanda her yerde karşı çıktılar. Barbra Streisand’ın anı kitabı “My Name Is Barbra” ya da 2018 Grace Jones belgeseli. Bami” gibi, “Faye”in açık amaçlarından biri de çürütmedir: Dunaway’in anlatımının yeniden düzenlenmesine izin verilmesi.
Benim neslimdeki pek çok kişi gibi, Dunaway’i ilk kez 1981 yapımı “Mommie Dearest” filmini gördüm; Kime sorduğunuza ve kampa olan hoşgörülerine bağlı olarak ya bir felaket ya da bir başlangıç yapısı. bir diğersözde dişi şeytan: Filmde istismarcı bir anne ve kalıcıe aç bir prima donna olarak tasvir edilen Joan Crawford. Filmi “uzun süre saklanan en depresif filmlerden biri” olarak nitelendiren Roger Ebert’in aksine, “Sevgili Anne” beni büyüttü. Dunaway’in çatık kaşlarına, kanlı gül bahçesi sahnesine, “artık tel kapılar yok” tiyatrosuna doyamadım. Bu rolde Dunaway algısı karmakarışık olan bir yaş grubu var. Bunlardan “Bonnie and Clyde”, “Chinatown” ve “Network” gibi klasiklerle tanışmak yerine, ürünlerden çıkanlardan azarlayan Crawford olarak tanıştık. Dunaway’in yeni belgeselinde yer alan 1984 tarihli bir röportaj klibinde şöyle dedi: “Hem yüksek sıcaklıkta çalışan insanlar hem de seyirciler arasında, sizin de oynadığınız roller gibi geçmişi düşünme konusunda kaçınılmaz bir ilişki kurma olayları var.”
Dunaway’in şu anda tartışmak zorunda olduğu itibardan memnun olmadığı için onunla ilgili Reddit konularına hızlıca göz atacaksınız sizi bilgilendirecektir. HBO’nun belgeselinde yer alan birinci kişilerin anlatımları da var. Bir klipte Johnny Carson, kendisinin de biraz harpy olduğu söylenen Bette Davis’ten birlikte büyük çaba harcadı ve zor kişinin adını vermesini istiyor; Beyaz kova çizgisinde ciddi görünen Davis, büyük bir kahkaha atarak karşılık veriyor: “Bir milyon dolar, Faye Dunaway.” Bir klipte bu ÖlümsüzBelgeselde yer alan, 1984 yapımı “Supergirl” filmi Dunaway’le birlikte çalışan Brenda Vaccaro, Dunaway’in “insanları korkutacağını” söylüyor – ancak aynı zamanda onu “mükemmel bir oyuncu” olarak nitelendiriyor ve “mücadeleyi görebiliyorsunuz” diye ekliyor.
“Faye”, kısa sürede Hollywood simgelerini elde eden Bascom, Fla.’dan bir kız olan küçük Dorothy Faye’i insanileştirmek için doğrudan kameraya yapılan röportajlar, aile fotoğrafları, arşiv görüntüleri ve çok sayıda sinema klibinin bir karışımını kullanıyor. Aynı zamanda bu “mücadele” kısmı üzerinde duruyor ve Dunaway’in savunmasına atılmak için konuşan kafaları görevlendiriliyor. Onun alkol tüketimini ve tüketiminin ilerleyen bipolar bozukluğunun teşhisini öğreniyoruz; Dunaway’in her ikisi de, yıllar süren açıklanamayan ruh hali değişimleri, farklılıklar ve değişimlerden sonra nihayet tedavi arandı. Dunaway’in arkadaşı ve menajeri Sharon Stone, aktrislerin zayıf taraflarındaki yoğun baskıdan bahsediyor ve Dunaway’in ona karşı yalnızca nazik ve cömert davrandığını söylüyor. “Sevgili Anne” konusu gündeme geldiğinde son derece koruyucu bir tavır takınıyor: “Herkes ‘Sevgili Anne’ için onunla dalga geçmek istiyor ama sen bana bu rolü nasıl oynayacağını söyle” diyor. “Şaka yönetmendedir, şakacıda değil.”
Kendi itibarı pek lekelenmemiş olan Mickey Rourke, Dunaway’le birlikte “Barfly”da rol aldı. “Ona hayranlık duyuyordu ve biraz da korkuyordu” diyor. Dunaway’in imajını yumuşatmaya ancak çalışarak Howard Koch gibi insanların deneyimlerini paylaşmak için bir araya gelince bu görev karmaşıklaşıyor. Koch, “Çin Mahallesi” setinin ilk yönetmen yardımcısıydı. Dunaway’le yaptığı ilk telefon görüşmesinde Dunaway’in Yay burcu olduğunu tahmin ettiği, ardından bu astrolojik rahatsızlığın asla anlaşamayacağının geldiğini ona bildirdiğini söylüyor. Daha sonra Dunaway’in çekimlerinden önce hastalarına Blistex’in talep etmesinden söz ediyor. Öğrendiğimize göre Jack Nicholson ona sette sevgi dolu bir lakap takmıştı: “Dehşet.”
