Kredi… Marine Buffard’ın illüstrasyonu
Çok uzun zaman önceHer sabah kahve yapma isteği olmadan uyandığım uzun bir dönem ailem. Yanlış bildiğiniz: Hala arananher şey için. 3 yaşında ve 1 yaşında bir çocuğum beni sabahın 6’sında – kişisel olarak yetiyorysam – uyandırırken, kahvenin keskinleştirici etkisine ona daha fazla katılırdım. Sadece bunun için çalışmaktan yoruldum.
O gün hangi fasulyeyi kullanacağımı toplayayım (fasulyeyi sürekli alıyorum), öğütmek, telvesini süzgece koymak, tezgaha dökülen telveyi silmek, suyunun tüketilmesi, beklemek. Kısa bir süre öncesine kadar tüm bunların ritüellerini seviyordum; Basamaklar, evde kalmaya ikna etmek ve günle yüzleşmek için kullandığım Mekanizmanın parçalarıydı. Ama şimdi ikna edilmek istemedim. Çocuklarımla ilgilenebilmek için mümkün olduğunca çabuk uyandırılmak istedim. Rutin bir yerde başka bir işe dönüşmüştü – özellikle de işim bitti filtreyi boşaltmayı unutmaya başladım ve kendime hoş olmayan bir toprak yığınını hediye olarak kullanıyordu.
Bir gün pazarında, şaşırtıcı derecede çok sayıda hazır kahve seçeneğiyle karşıma çıkan bir çözüm buldum. Deneyimlerimin bana tadının berbat olduğunu öğretmişti. 20’li yaşlarımda, Nescafé’yi su gibi içen yabancı İngiliz gazetecilerin çabasıyla bir gazetede çalıştım. Bunu kültürel ve kültürel olarak açıklayabileceğinizi merak ettiğinizi; belki Blitz? Nescafé’nin tadı bana toz, kül ve çok az kahve içeren kötü amaçlı bir laboratuvar deneyinde formüle edilmiş bir şey gibi geldi. Susuz kalmış kristallerin küçük, potansiyel taşıyan bir kemirgenin getirilerine benzemesi de işe yarıyor.
Son zamanlarda piyasada rafında karşılaştığım hazır kahveler, bazı türdeki şık etiketlerle üretilen ürünler daha şık ambalajlarda olsa da, tamamen aynıydı. Belki dedim, kendi kendime, sağlıklı bir şekilde iyileşmiştir. Ertesi sabah yine çocuklarla birlikte bir kaşık dolusu hazır kahve kristalini bir bardağa koydum, üzerine sıcak su döktüm ve… işte bu kadar. İşlem tamamlandı.
Kahve iyiydi. En sevilen dükkanda taze kavrulmuş, tek kökenli, gölgede yetiştirilmiş bir fincan kahve kadar iyi olmasa da, kahve fark edilebilirdi. Zevk almaya değecek bir süreç yoktu ama tezgahta da zemin yoktu ve çok miktarda kafeinin sinapslarını okşadığını hissettim. Süreç kaydı için tek bir kelime seçmem için bu kelime seçilir: “anlık”. Ve bu basitleştirilmiş süreci bana nasıl anlattığını anlatmak için tek bir kelime seçmem için bu kelimeyi kullanacaksınız: “iyi.”
