Ağustos ayının sonlarında, Hilary Kasırgası’nın kalıntılarının kaydedildiği tarihteki ikinci fırtına nedeniyle Güney Kaliforniya kıyılarından birkaç gün sonra, Los Angeles Angels kendi evinde Cincinnati Reds’e karşı çift kafalı bir maç oynadı; düzenli olarak planlanan bir maç ve bir maç. daha önce ertelenmişti. Açılışın ilk vuruşunda Shohei Ohtani, ilk kalede bir koşucuyla sahaya çıktı. İlk vuruşunda, sağ alanda Japonca reklamların yer aldığı reklam panolarının üzerinden 186 mil hızla hızlı bir şekilde bir tepeye atıldı ve bilgisayar tahminine göre 122 metre ötedeki tribünlere doğru yatay mesafedeydi. Ama sadece Ohtani’nin 44. home run’u yoktu, o zamanlar Amerikan Ligi’nde en fazla sayıdaydı; özellikle olağanüstü bir şeydi.

Daha sonra, Ohtani atıcı olarak ilk vuruşun ilk yarısında mükemmel bir performans sergileyerek üç Kırmızıyı sırayla emekliye ayırmıştı. Kendi evindeki koşusunun ardından çeşitli kategorilerde Amerikan Ligi lideri olarak tümseğe geri döndü. Hem home run’larda liderdi hem de rakiplerini en düşük vuruş ortalamasında tutan başlangıç ​​atışıydı, ama daha önce kimsenin başaramadığı bir yöntemdu. Günün sonunda yavaşlama yüzdesinde ve OPS’de (temelde artı yavaşlama) lider olacağız. Hem geleneksel hem de daha yeni benimsenen tüm atış ölçümlerinde zirvedeydi veya zirveye yakındı: kazanılan koşu ortalamasında spor, vuruşlarda beşinci, zayıf temas oluşturmada üçüncü. Ayrıca dokuz vuruş başına en az vuruşa izin verilir.

Ohtani’nin hem seçkin bir oyuncu hem de smaçör olarak ortaya çıktığı California kasırgası kadar nadir görülen bir olaydır; onun gibisi hiçbir zaman yaşanmamıştır. Ohtani, 2018 yılında birinciliği olan bu yana, her birinin verdiği ölçüde iki disiplinde ustalaşmasına izin verdi. 2018’den 2020’ye kadar üç sezon boyunca, dirseğindeki ulnar kollateral bağın yırtılması nedeniyle ameliyat edildi ancak engellemesini engellemeyen toplam 12 maç sahaya çıktı. 2021 yılında Amerika Ligi’nin en değerli oyuncusu oldu. Analitik ölçümlerin çoğuna göre geçen sezonda aynı performans sergilendi. Bazılarına göre o daha iyi durumda.

Bu yıl onun başarısız olduğu kadar iyi bir sezondu, belki de beyzbol tarihinde bir kişi tarafından en dikkat çekici sezondu. Her şey, Mart ayında Japonya adına oynanan Dünya Beyzbol Klasiği’nde turnuvanın en sert vuruşlu topunu kaydettiği ve en hızlı atış için berabere kaldığı süre başladı. Melekler adına sahaya çıktığı ilk beş seferde toplam sekiz vuruşa izin verdi; bu, çağdaş tarihte bir sezon açan bir başlangıç ​​​​oyuncusu tarafından yapılan en az sayıdaydı. Ondan sonra, hafta boyunca veya hiçbir zaman görülmemiş bir şey yapıyormuş gibi göründü. Bazı değişikliklerin beyzbolun takip etmeyi sevdiği türü belirsiz türüydi; örneğin 1964’ten bu yana tümseğin üzerinde başlayan bir oyun bir merkezi çalan ve homer’ı çalan ilk oyuncu olmak; ya da özellikle uzun sayılarda biriktirdiği koşular. Diğerlerinin daha tarihiydi. Örneğin All-Star Break’te hem homers hem de triple’lerde ligde lider olan ikinci oyuncuydu. 27 Temmuz’da, çift kafalı ilk maçta Detroit Tigers’a karşı tek vuruşta oyun dışı bırakılması, ardından ikinci maçta iki home run yaparak, benzeri görülmemiş başka bir yöntemle bir nevi yüceltmeye ulaştı. San Diego Padres’in All-Star üçüncü kalecisi Manny Machado, “Hayatımız boyunca buna benzer bir şey görmedik” diyor. “Buraya ilk geldiğinde bunun mümkün olabileceğine inanmadım. Ama o benim ve diğer birçok insanın yanıldığını kanıtladı.”

Ohtani, 2018’de 23 boyunca Japonya’nın Nippon Profesyonel Beyzbolu’ndan gelindiğinde zaten mükemmel bir yetenek olarak tanınmıyordu. 2016 yılında Tokyo Dome’un çatısından topa vurduğu görüntü geniş çapta yaygınlaştı. Hem vuruşta hem de atışta çok başarılı olduğu gerçeği (yine 2016’da ligin sezonunun ardından “En İyi Dokuzlu” ödülüne en iyi atıcı olarak ödüllendirildi) ve Atılmış vurucu) Major League Baseball’daki bilgilerin ve desteğin hayal gücünü ele geçirmişti. Hemen takımının imrendiği oyuncu, Angels’la altı yıllık bir anlaşma imzaladı. O zamanlar beyzbolun en iyi smaçörü ve mükemmel bir orta saha oyuncusu olan Mike Trout ile oynamasının ardından, Dünya Serisinin galibiyet performansını artıracağı açıktı. Bu şekilde yürümedi. Ohtani’nin Angels’ta kalabilmesi altı sezonda takım galibiyet rekoruna bile ulaşamadı. 2022 itibarıyla ligdeki 30 takımdan 12’si artık beyzbol play-off’larına katılmaya hak kazanıyor, ancak sezondan sonraki dönemde önümüzdeki hafta onsuz başlıyor. Milyonlarca sıradan hayran için geçmişinin hikayesi sahne dışı toplantı.

Ohtani’nin 6 yıllık sözleşmesi bu sezon sonunda sona eriyor. Bir sonrakinin beyzbol tarihindeki en yaşlı olacağı hemen hemen herkes tarafından kabul edildi; sonuçta sözleşme imzalayan takım hem bir başlangıç ​​atıcısına hem de sporun en üretken smaçörlerinden birine sahip olacak. Ancak Ağustos ayında Reds’e karşı çift kafalı atış yaparken Ohtani, hayatta bir vuruşucuyla karşı karşıyayken tümseği terk etti. O gece medya konferansı odasında atış yapan kolundaki ulnar kollateral bağın ikinci kez yırtıldığı duyuruldu. Eylül ortasında, gelecek yıl dirseği iyileşme sırasında vuruş yapılmasına olanak sağlaması şeklinde hazırlanmış başka bir prosedür prosedüre tabi tutuldu. Sahaya ne zaman ulaşabileceği belirsizliğini koruyor.

Angels’ın genel menajeri Perry Minasian, Ohtani’nin çifte işinden ayrılmasının bağ kopmasına katkı içermesini reddetti. Minasian, “Açıkçası yaptığı işi birkaç yıl boyunca yaptı” dedi. Ancak yaralanma haberiyle birlikte beyzbolun en acil sorusu, gelecek yılların rekorlar kitabını uçuran Ohtani’nin anındabire artık nerede oynayamayacağı oldu. Bunun yerine, son üç sezonun gökyüzünü aydınlatan bir kuyruklu yıldız kadar kısa süreli sansasyonel bir anormallik durumu yoktu ve bir buna daha benzer bir şey yaşayacağımızı göremeyeceğimizi merak etmek yerindeydi.

En ünlü Beyzbol tarihindeki smaçör aynı zamanda başarılı bir atıcıydı (Amerikan Ligi’ndeki en iyi oyuncu), sayı yapan bir dış saha oyuncusuna dönüşmeden önce. Ve aslında Babe Ruth dış saha oyuncusu olmaktan çok eğilimli . Sahanın bir yerinde oynaması gerekiyordu çünkü belirlenmiş smaçör, yani Ohtani’nin atış yaptığı zamanlarda yaptığı roller, bir elli yıl daha olmayacaktı.

1920’lerde Ruth, benzersiz bir hücum üretim serisini bir araya getirdi. 1920’deki 0,847 yavaşlama yüzdesini, 1921’deki 168 RBI’sini ve 177 koşusunu, 1923’teki 0,393 vuruşunu ortalamayı, 1927 “Murderers’ Row” Yankees’teki 60 homers’ını düşünün. Ancak bunların herhangi bir gerçekleşmeden önce atış yapması neredeyse tamamen bırakılmıştı. 1919 sezonunun ardından Boston’dan New York’a gelen Ruth, kariyerinin geri kalanında beş maçta sahaya çıktı.

Başlangıç ​​atıcıları oyunlarında her beş günde bir ortaya çıkıyor, ancak her gün düzenli çalışıyorlar. Ruth için iki haftada iki kez atış mesafesi geri kalan zamanda sahada oynama fikri mantıksızdı. Son yıllarda satış konuşması bir arka plandan ziyade bir bilim haline geldikçe bu tutum sertleşti. Beyzbolun en iyi kurtarıcılarından biri olan Tampa Bay Rays’den Pete Fairbanks, Ohtani’nin sakatlanmasından bir gün önce bana “Ne kadar zorlu ve yorgunluk seviyesi de bunun bedelini ödeyebileceğini” söyledi. “Bırakın bunu sürdürmek, ulaşmak için bile insanüstü düzeyde bir organizasyon ve konsantrasyonu gerekiyor.”

Ohtani’nin başarısının geleneksel inanışı değiştirildi ama çok az. Minnesota Twins’in menajeri Rocco Baldelli, “İki yönlü oyuncuların paylaşımlarından yararlanmalarını tartışabiliriz” diyor. “Fakat onun zihinsel, fiziksel, sağlık açısından yapabilecekleri, tüm bunların görülebilmesi olağanüstü ve buna kimse ulaşamıyor. Bunu söylerken, oldukça rahat bir şekilde faaliyetlerini sürdürüyor.”

Bunu Japonya’da beş sezon boyunca yapmış olmasına rağmen Ohtani’nin seçkin iki yönlü MLB oyuncusu olarak ortaya çıkması biraz zaman aldı. Sürekli Melekler onun geçişini kolaylaştırmaya çalıştı. Atış yaptığı günlerde vuruş yapmadığı gibi, önceki ve sonraki günlerde de atladı. Eylül 2018’de ilk kez UCL’sini yırttı. Vurabilirdi ama sezonun geri kalanında veya bir sonraki sezonda atış başarısız oldu. Pandeminin kısalttığı 2020 sezonunda iki maçta sahaya çıktı ancak mücadele etti.

Ohtani’nin tutkusu her zaman beyzbolun en iyi atılımı ve en iyi vuruşu olmuştur. Bunu yapabilmek için herkes gibi kendisinin de tabağa vardı. 2021’de Melekler onun gün vuruş yapmasına izin verilmesine karar verdi. Ohtani, o sezon 46. sezonda home run ve 100 run vuruşuyla karşılık verdi. Ayrıca sekiz üçlü lig ilkelerini de eşitledi (hızı muhtemelen en çok gözden kaçıran beceriydi). Ameliyattan sonra tamamen iyileşti ve 3,18’lik koşusuyla skoru 9-2 kazandı. Hücum performansıyla birleştiğinde en değerli oyuncu olarak kolay bir seçimdi. Geçen sezon rekorun tekrarlanmamasının tek sebebi, Yankees’in Aaron Judge’ının 62 home run yaparak Amerikan Ligi rekorunu kırmasıydı. Bu yıl, Ohtani neredeyse iki atış atış yapmamış ve kaslarını zorladıktan sonra eylül başında sezon boyunca gol atmayı bırakmış olsa da, tekrar beklenmesi bekleniyor.

Ohtani’nin atışla vuruşu kendisinden önce kimsenin yapmadığı şekilde kopmasının çeşitli nedenleri var. Belki de en önemli fırsattır: Bunu Japonya’da, kabaca Kuzey Amerika’daki küçük seviyedeki bir ligde yaptığı için, MLB takımları ona şans bir çalıştırıyordu. Ayrıca atanmış bir smaçör olarak sahayla ilgilenmesine gerek kalmamasına da yardımcı oldu. DH’nin 1974’ten 1989’a kadar en çok sayıda Ulusal Lig’de birinci ligde oynayan Rick Rhoden, “Dış sahada oynamak işleri kolaylaştırıyor” diyor. – Kariyeri boyunca 47 ekstra taban vuruşu derledi ve 75 koşuda sürüş yaptı. Diğer atılımcıların aksine Rhoden, sezon boyunca vuruşlarla vuruş antrenmanı yapacaktı. Şimdi “Biri konusunda yapamazsınız” diyor. “İkisi için de bir rutininiz olmalı. Ve buna, atışı yaptığının günün ertesi günü kaskatı olacaksın. Bu da ölmenizi rahatsız ediyor olmalı.” Sertliği belirtmek için Ohtani’nin özel bir esneme rutini var.

Ohtani aynı zamanda zamanını mümkün olduğu kadar verimli bir şekilde geçirmeyi de bir bilim haline getirdi. Minnesota Twins’ten diğer seçkin yeteneklerini araştırdığını söyleyen Byron Buxton, “Yaptığı en önemli şey bu olabilir” diyor. Çoğu vuruşun aksine, Ohtani sahasında ara sıra vuruş antrenmanı yapıyor; Bu da kalıcı olarak oksijenin azaltılmasını izlemeyi gerektirir. Tribünlerin altından vuruş kafeslerinde ayırmayı tercih ediyor ve genellikle her gün yalnızca birkaç kişinin yumuşak atışları yapıyor. Başlangıçlar arasında, 80 veya 90 feet’e kadar mesafelerden atış yapmak ve elastik bantlarla direnç egzersizleri yapmak da dahil olmak üzere çoğu atıcıyla aynı rutini gerektiriyordu, ancak diğer herkes gibi yarı hızla bitiriyor gibi görünüyor. Yapmak zorunda; bu işin sadece yarısında.

Verimsiz zaman sınırlamaya yönelik başka bir girişimde Ohtani, medyayla ancak konuşmasını kullanarak sonra ve yalnızca başlangıçta savma olarak buluşuyor. Anaheim’da, aşırı şiddetli görünme korkusuyla, sıra bekleme sandalyeleri ve arka taraftaki kameralar için yükselticilerin bulunduğu konferans salonunu kullanmıyor. Bunun yerine, o ve tercümanı Ippei Mizuhara, Angel Stadyumu mutfağına giden yolda dar bir koridorda duruyorlar. Birbiriyle bağdaşmayan bir sahne; Neslinin en iyi beyzbol oyuncusu, kamuoyunda yaptığı tek açıklamayı, oyuncak arabaları çalıştıran çalıştırman ve bira fıçılarının yanında durma ve elektrikli arabalar duyulabilir bip sesleriyle geri giderken veriyor. Muhabirler üç ve dört sıra halinde toplanmış, kayıt cihazlarının Mizuhara’nın yumuşak bir şekilde çevrilmiş çevirilerini yakalayacağı dostuyla kolları uzatılmış durumda.

Ohtani ne zaman dolabının başına otursa, ki bu hiç uzun sürmüyor gibi görünüyor, sanki bir güç alanı onu çevreliyormuş gibi. Takım arkadaşları bile girmelerine izin vermiyor. Bu sezon bir haftadan fazla süren Angels’ın büyümede ona yakınlaşması. Ohtani tüm resmi etkileşimler için tercümanını kullanıyor olsa da sorun dil değil. Angels’ı yakalayan Chad Wallach bana “İngilizcesi iyi” diye ısrar etti. “Biz iletişim kurabiliriz.” Wallach’ın Ohtani’nin yanında bulunan takım arkadaşları arasında bir nevi bağ dokusu görevi gören o neşeli esprilerden birini söyleyebilmesi yeterince iyi miydi? Wallach bu fikrini değerlendirdikten sonra “Evet, öyle düşünüyorum” dedi; Açıkçası bu onun hiç yapmadığı bir şeydi. Wallach, “O pek çok adam” diye ekledi. “Fakat genellikle vuruş taraflarında ya da atış taraflarında bir şeyler üzerinde çalışıyor. O nedenle pek ortalıkta yok. Ve eğer varsa koşuşturuyorsa, onu olduğu yerde durduramayız.”

Seçkin bir sporcu için bile Ohtani ayakta kalabilendir. Ohtani 2018’de Angels’la birlikte olan San Francisco Giants koçu Andrew Bailey, “Bir birinci lig oyuncusu, iyi bir birinci lig oyuncusu olmak onun için yeterli değil” diyor. Tüm zamanların en iyi oyuncusu.” 2021 sezonunun ardından Kent, Washington’da atılımcılar ve smaçörler için “veriye dayalı beyzbol performans eğitimi”nin reklamını yapan Driveline Baseball’da vakit geçirdi. Ayrıldığında bana hem en hızlı atış hem de en sert vuruşlu üst tesisin rekorunu elinde bulundurmaz. Şu anda Giants’ta olan ve atış sunumu üzerinde çalışan eski Angels takımı Alex Cobb, “Ama her yerde arkadaşı olmak istiyordu” diyor. Bir seansta oyuncular, başlangıçta yüksek bir frekansta atlayarak kutu atlamaları yapıyorlardı. Ohtani birinden çıkana kadar görülen en yüksek başarıyı bulmayı istedi; Driveline’da değil ama herhangi bir yer . Cobb, “Kırabilmek için dünya rekorunun ne olduğunu içtenlikle öğrenmek istedi” diyor. “Övünme ya da buna benzer bir şey değildi. Sadece merak ediyordu. Şuydu: ‘Biliyor musun, eğer kafama koyarsam muhtemelen rekoru kırabilirim.’”

Liseye devam ederken Ohtani, Japonya’daki hayatı ve kariyerini 18 ila 42 yaşları arasında senaryolaştırdı. Tuhaf bir şekilde belirli zaman aralıkları (24 Yaş: Vurmayan atış ve 25 galibiyet; 31 Yaş: İlk kız doğumlu), beyzboldan emekli olmadan önce üç Dünya Serisini kazanmayı içerir. 40 yaşında. Başarılarına rağmen program gerisinde kaldı. Bazı tıp seçenekleri, onun büyüklüğünü daha da genişletmek amacıyla Ohtani’ye 2024 sezonunu tamamen atlamasını ve koluna iyileşmesi için optimize edilmiş bir şans vermesini tavsiye etti. (Bir smaçör olarak en kötü yıllar olan 2019 ve 2020’nin aynı zamanda atış yapmadığı iki yıl olması da bölgedeki bölgeden olabilir; bu takımlardaki bazı güçler onun vuruşuna harcandığı ekstra zaman verimsiz olduğu için harcanmaktadır.) Ancak Ohtani’nin hızları gözlerin önüne güç veriyor bu senaryo pek olası görünmüyor. Bu kış bir takımla sözleşme imzalayacak, neredeyse kesin olarak play-off’lara girme şansı yüksek olan ve hazır olduğunda atış yapmaya olanak sağlayacak bir takımla. Nisan ayında tekrar kadroya girecek.

Ohtani vuruşta toptaki hiç kimseye benzemiyor. Hareketsiz durarak sopanın sapını miğferinin hizasında yukarıya doğru devam ediyor ve türüyu gökyüzüne doğrultuyor. Atış geldiğinde, insanları öyle bir hızla bükülüyor ki sanki vurucu azalıyor, düşüyormuş gibi görünüyor. Bir eğri üst tarafından kandırıldığında, ara sıra Küçükler Ligi oyuncusuna benziyor ve pek de iyi biri değil. Menajeri Phil Nevin, “Sahalarda sallanıyor” diyor.

Tabağa berbat görünmenin sıcaklığının köklerine dayanıklıdır. Ohtani isteseydi, 2019’da emekli olan vatandaş Ichiro Suzuki gibi vurabilirdi. Suzuki, büyük çoğunluk tek olan 3.000’den fazla vuruş topladı ve nadiren gol attı. Ancak topun gelişmesiyle birlikte, topa hem sert hem de serbest kalma yeteneği daha fazla önem kazandı. Ohtani’nin OPS ortalama ve çıkış hızı gibi daha yeni türetilen ölçümlerde üstün olması tesadüf değil. Her atışta Ohtani, düzenli bir hız atışının kırılmasıyla ilgili veriler devre dışı kalıyor. Daha sonra iki vuruşla bile bir sonraki vuruşta elde edildiğinde sert bir şekilde sallanıyor. Daha fazla oluşturulan vuruşların aksine, vuruşunu yumuşatmaya ve sopasını topa vurma miktarını artırmak için ekstra taban vuruşu vuruşunu feda etmeye yetecek değil.

Bir oyun üç kez gol atsa, ki bu ara sıra oluyor, kayıtsız kalıyor. Bunun nedeni farklı farklılık gösterme konusunda rahatsız olması ama aynı zamanda neyi başaramadığının da anlaması. Beyzbolun en düşünceli smaçörlerinden biri olan Reds’ten Joey Votto, “Bu hepsi bir sonuç – o 490 metrelik sayı koşusu, zamanında 190 kilometrelik çıkış hızı – bir dayanıklılık birleşimi aradai beraberinde getiriyor” diyor. “Hiçbir şey bedava değildir ve bazen tıslamak zorunda kaldığı bedel budur.”

Bir MLB maçında bir sonraki sahaya çıkacak en erken tarih gibi görünen Nisan 2025’te Ohtani, birçok oyuncunun düşüşe geçtiği bir yaş olan neredeyse 31 yaşında olacak. Kariyerinin ikinci yarısında şutlamaya odaklanmaya karar verirse bir smaçör olarak ne yeteneklini merak uyandıracak çekici geliyor. Pete Fairbanks, “Bunun en iyi olasılıklardan biri olduğunu düşünüyorum” diyor. “Eğer sadece bir tanesini ikna etmiş olsaydınız ne kadar iyi olabilir ki?”

Ohtani her zaman olduğu gibi bundan sonra nereye gidebileceği ve gittiğinde ne yapacağına dair planlar konusunda ihtiyatlı davrandı. Ancak zaman değişir, kendisini nasıl algıladığına dair bir ipucu sunar; Üzerinde, tüm bireysel başarıların satış konuşmasını içerir. Kuzey Amerika’ya geldiğinde atmayı planladığı üç gol atamayan oyuncuyu, bir Japon atılımcının en çok galibiyet rekorunu ve çıkana kadar atılan en hızlı atış rekorunu sıraladı – home run’lardan ancak belirtilmedi veya vuruş durduruldu. Menajeri Nez Balelo eylül başında medyaya ses verildiğine karar vermişti: “Aklında geri dönebilir ve ona devam etmeye devam edeceğine dair hiçbir soru yok” dedi Balelo. Ya da en az deney yapacağını.

Yırtık UCL ile oyundan ayrıldıktan sonraki gün Ohtani, Mets’le Angels’la birlikte New York’a gitti. Ertesi gün kadroda yer aldı. Üçüncü sırada bir koşucu buldu ve topa hızla 185 mil hızla vurdu; bu sezon vurduğu yedi topun dışında kalandan daha sertti. İkinci aşamadayken Citi Field taraftarlarının tezahüratları onu sardı. Bunlar şüphesiz Mets taraftarlarıydı ama aynı zamanda beyzbol taraftarlarıydı. Bu sezon ne olursa olsun tanık olma ayrıcalığına sahip olan ve bunun ne kadar geçici olabileceğini aydınlatırlar.

Bruce SchoenfeldDergide sık sık görülenlerden biri ve “Game of Edges: The Analytics Revolution and the Future of Professional Sports” kitabının yazarıdır. David La Spina New York’ta bir fotoğrafçı ve derginin eski fotoğraf yöneticisidir. Üç topun ulaştığı dergiden Romen Rakamları sergilendi ve yayınlandı.