Kredi… Tomi Um’un illüstrasyonu

Bir arkadaşım ve ben her gün sabahın erken saatlerinde, genellikle tek başımıza, cankurtaran bulunmayan bir havuzda yüzmeye gideriz. Geçen gün bir kadının gelip geçtiğini ancak bunun yalnızca başka bir kişi mevcut olduğunu, çünkü yakın zamanda çekilen EEG’de bazı anormalliklerin ortaya çıktığını söyledi.

Biz, “belirli yaştaki” iki bayan olarak bu çalışmayı sürdürüyoruz ve oldukça rahatsızız ve havuzda acil bir durumu kaldıramayacağımızı yaşadığınızüz için endişeleniyoruz. Sorumuz şu: Kriz durumunda ona karşı sorumluluklarımız nelerdir? Ona bir şey olursa yardım edemeyeceğimiz için bizi izlememesini mi önereceğiz? Yanıt vermenin daha iyi bir yolu var mı? —İsim Gizli

Ethist’ten:

Ona seninle yüzleşemeyeceğini söyleme. Cankurtaran’ın yerine getirebileceğinizi düşünmenizi açıklayın. Hiç kimsenin senden kahramanlık istemeye hakkı yok, ama onun aklında bunun olduğunu bile bilmiyorum; sıkıntı yaşarsa bir telefon kullanabileceğinizi ve yardımcı olabileceğinizi bilmeyi psikolojik olarak güven verici olarak bildirir. . Güvenli bir şekilde yüzüp yüzemeyeceği doktor için bir sorudur; ona söylenmiş böyle olabilir Ölümsüzekonomik açıdan sağlık açısından daha kötü olacaktır.

Düşünceler mi?Bir sonraki haber bülteninde günümüzün ikilemine bir çözümü Ethicist ve diğer abonelerle paylaşmak isterseniz bu formülü doldurun.

Okuyucular Yanıtlıyor

Geçen haftanın yarışmasında, düşük gelirli bir bölgedeki lise öğretmeni olan bir arkadaşına kıyafet bağışlayan ve daha sonra arkadaşının kıyafetleri Poshmark’ta satıldığı öğrenilmiş bir halde bulunmuştu. şifre yazdı: “Sitede bazı arkadaşlarının dolaplarına baktım, öğretmen arkadaşımın gittiği için ona tüm eşyaları ilan ettiğini ve sattığını keşfettim! Yalnızca bir veya iki öğe değil, hepsi 20! Parçalamak doğru şey nedir? Onların yüzleşecek miyim, yoksa bu çocukların bağışladığı eşyaları asla alamadıkları gerçeğini görmezden mi geleceğim? Bağış yapılmışsa etik beklenti nedir?”