1918 Dünya Serisinin ilk oyunuydu. Chicago Cubs, Chicago’da Boston Red Sox’la oynuyordu. Ülke geçen yıl Birinci Dünya Savaşı’na girmişti, bu nedenle bu seriye giden beyzbol sezonu kısa kesildi; Askerlik sırasında erkeklerin savaş çabalarına katılmaları için bir oğul tarih verilmişti.
Yedinci vuruş sırasında stadyumdaki askeri bando yeni bir şey sunuyor. Çaldıkları şarkı eski bir şarkıydı ve daha önce beyzbol verisinde, genellikle açılış günü gibi özel günler çalınmıştı. Ancak yakın zamanda aralarında ünlü John Philip Sousa’nın da bulunduğu bir ekip tarafından yeniden temizlendi. Grup, “The Star-Spangled Banner”ın bu yeni versiyonuna göre takip edilecek bir senaryo yoktu; onun şey doğmasıydı. Oyuncuların kulaklıklarını bağlayabilirler bayrağa doğru yürüdüler. Red Sox’ta oynayan aktif görevli Fred Thomas askeri selamı verdi. Dinleyicilere gelince: “Şarkı önce birkaç kişi tarafından çalındı” diye The Times’a bildirildi, “sonra başkaları ve son notalar geldiğinde, büyük bir melodi sahaya çıkıyordu. Sonunda seyirciler büyük bir alkışa boğuldular ve günün coşkusunun en yüksek noktasında işaret eden bir tezahüratla hava parçaladılar. ”
O kadar güçlüydü ki grup serisinin ikinci ve üçüncü maçında tekrar “The Star-Spangled Banner”ı çaldı. Oyun Boston’a taşındığında, oradaki grup da oyunu çalar; şimdi oyunun başında ve bir keresinde, bilet verilen yaralı askerlerin sunumuyla birlikte. Şarkı o günden beri her Dünya Serisi maçında çalındı. 1931’de ülkenin resmi marşı oldu. İkinci Dünya Savaşı’na gelindiğinde, elektronik genel seslendirme sonuçlarının yaygınlaştırılması, bunun gerçekleştirilebilir olması ve sonunda söylenmiş– onun profesyonel basketbol maçında, sadece birinin bir grubun kiraladığı maçlarda değil.
Bugün hem profesyonel hem de amatör, neredeyse tüm Amerikan spor etkinliklerinin demirbaşıdır. (Birçok ülkede, milli marş genellikle yalnızca uluslararası yarışmalardan önce çalınır.) Gelecek vaat eden genç vokalistler, onu yerel oyunlarda söylüyor. Ünlüler, World Series ve Muhteşem Bowl gibi yüksek voltajlı etkinliklerde bu performansı sergilemek için yarışıyor. Daha yeni ve doğmadan önce bir savaş saati jesti olan şey, bir ritüel haline geldi; doğal olarak beklediğimiz bir şey.
Bu zorlu bir konser,koşullar ne olursa olsun. Şarkının melodisini söylemenin oldukça zor olduğu biliniyor. Amatör şarkıcılar oldukça sıkı tutuluyor – önemli olan ruhtur – ancak pop yıldızları yüksek standartlarda tutuluyor. Kendi vatan sevgimizle özel bir temas kurmamızı sağlamak için parçaları kullanmalarını istiyoruz. Ancak protesto bunu büyük bütçeli, kar amacı güden gösterilerin bir parçası olarak, yeniliğe gelenekten daha çok değer veren bir medya görünürde yapmalarını istiyorlar.
